Opowieść Wigilijna czyli o tym jak SS'mani zabili Mikołaja

Czasopisma o grach to nie tylko recenzje, sprzęt, technika, komputery, płyty CD, kalendarze i tego typu blaszane historie. Czasopisma o grach to również grupa wprawdzie nie do końca normalnych, ale mimo wszystko ludzi. Panowie redaktorzy czasami opuszczają ponure pokoje i są w stanie zauważyć np. zmianę pory roku. Często skutkuje to informacją na okładkach grudniowych wydań, że oto mamy święta.

Jedno z czasopism, któro taką praktykę podejmowało był niezapominany Secret Service. Nie bez przyczyny wspominam właśnie ten tytuł, bo to redakcja Secret Service z dużą żywiołowością i pełnym ciepłem wprowadzała z okładek pisma w klimat świąt, częstowała graczy różnymi dodatkami i sprawiała, że „święta” zaczynały się już nawet w listopadzie. Proceder ten skończył się ekstremalnym hamulcem… po kilku latach święty Mikołaj został zamordowany.

Oto opowieść wigilijna pisana kartami grudniowych wydań SS’a.

Czasopisma o grach w obrazach historii

Dzisiejsze wydanie spod znaku sentymentaliów to prawdziwa archeologiczna podróż w kierunku prasy.

Chodzi mi oczywiście o prasę specyficzną, odpowiednią tematowi gier komputerowych. Na podstawie moich wykopalisk w internecie udało mi się odszukać większość okładek pierwszych numerów polskich czasopism o grach na PC. Owe grafiki to nie tylko kilka zlepionych obrazków, ale bez wątpienia i stymulanty do dobrych „tamtych” czasów jak i w pewnym stopniu także do słabszych,  „tych” bardziej aktualnych.

Zatem usiądźcie wygodnie w fotelach… mamy rok…

1990: początek wszystkiego czyli narodziny Top Secret

Fundament pod temat czasopism o grach na PC w Polsce położył Top Secret. Pierwszy samodzielny numer tego początkowo dodatku do Bajtka (inna prasowa legenda 1985 – 1996) pojawił się  w roli dwumiesięcznika świeżo po krajowych przemianach, w 1990 roku. Z czasem Top Secret poza doczekaniem się ogromnej popularności zmienił też cykl wydawniczy na miesięczny.

Magazyn doczekał się łącznie 55-ciu numerów i niespodziewanie zakończył działalność w 1996 roku.

To przede wszystkim redakcja Top Secret miała największy wpływ na rozwój popularyzacji gier komputerowych w kraju za pośrednictwem mediów. Wszak wielu redaktorów pisma miało ścisły wpływ na powstanie i rozwój kolejnych czasopism o grach, a i przecież to spod rzemiosła części redaktorów TS-a światło dzienne ujrzał popularny program (ostatni słuszny) o grach w TV czyli Escape.

Top Secret doczekał się jeszcze wznowienia w 2002 roku, ale pomimo pięknych intencji wydawnictwo to szybko zostało zamknięte.

Kartka z kalendarza: Świat Gier Komputerowych 07/2002

Któż nie pamięta Świata Gier Komputerowych?

Czasopismo to powstałe w grudniu 1992 roku pamiętało jeszcze czasy takich, wydawać by się mogło, dinozaurów jak Amigowiec (do którego zresztą „eŚGieK” początkowo był dołączany), Reset, Gambler, Top Secret, Secret Service i kilka innych tytułów. Dokładnie siedem lat temu w kioskach można było dostać numer oznaczony jako 07/2002.

Hitem numeru była recenzja Grand Theft Auto III (napisana przez Bazyla), jak się miało okazać hitu kilku kolejnych lat w dziedzinie elektronicznej rozrywki. Poza tym Piotr Pieńkowski i spółka uraczyli czytelników recenzjami takich gier jak m.in. Darkened Skye (7/10 – recenzja Diaza), Die Hard – Nakatomi Plaza (8/10, Dengar), Duke Nukem: Manhattan Project (8/10, Maciej Jasiński), Soldier of Fortune 2: Double Helix (8/10, baRTeS), The Elder Scrolls 3: Morrowind  (9/10, baRTeS) czy The Italian Job (7/10, Orion), a dodatkową rubrykę stanowiły recenzje gier oznaczone jako „Gry z Filmowej Taśmy”, w których skład wchodziła m.in. recenzja wspomnianego Die Hard – NP.

Ponadto ŚGK 07/2002 oferowal tradycyjny dział „Wznowienia”, w którym pojawiły się takie tytuły jak m.in. Trylogia Blair Witch, Return to Castle Wolfenstein czy Requiem i Dark Earth.