Dink Smallwood (1997)

Czy zastanawialiście się jakie kształcenie należy podjąć aby cieszyć się pewną i stabilną pracą po jego ukończeniu? Ani nie prawnicze, ani nie budownicze, ani tym bardziej nie lingwistyczne. Proszę państwa czytelników: przyszłość tkwi w zawodzie seksera! W tym wyjątkowo ekskluzywnym fachu panuje wyraźny niedobór o czym świadczy fakt, że hodowcy drobiu gotowi są wyjąć ostatnie dolary zakamuflowane w mące aby specjalista rozpoznał płeć ich pociech.

Nie wspominam o tym bez przyczyny, bo mój dzisiejszy bohater, niejaki Dink z rodu Smallwoodów świniopasem był pierwszej klasy, ale tajemnicą poliszynela pozostaje, że marzyła mu się profesja seksera.

Oszukać przeznaczenie, oszukać trzodę

Dopóki o Dinku nie zrobiło się głośno wiódł on spokojne życie w małomiasteczkowym Stonebrook, dzieląc jednokomorową komnatę z matką. Okoliczni sąsiedzi raz za razem widywali go nocami w kurnikach kiedy to Dink zbierał potrzebną praktykę na egzaminy w Akademii Sekserów. Niestety linię jego planów została brutalnie przerwana przez programistów Robinson Technologies.

Panowie ci napisali historię w pierwszych kartach dość banalną, ale jak się okazuje nie pozbawioną wdzięku.

Któregoś dnia matka Dinka wysłała swojego uczynnego syna po koszyk świeżych orzechów. Ucieszony świnopas z chęcią wybrał się zrealizować to trudne zadanie, ale okazało się, że była to ostatnia prośba jaką spełnił dla matki. Otóż powracając z gwałtu na orzechu dostrzegł płomienie, które zajęły jego gospodę. Cały dom spłonął pochłaniając duszę matki i większość dobytku Smallwoodów. Przyczyny pozostały  niewyjaśnione.

Diablo (1996)

Gdzie diabeł mówi dobranoc? To co prawda nie miało być pytanie, ale tak postawione może na chwilę zająć korę mózgową każdego. Od dziesiątek lat filozofowie łamią pióra w poszukiwaniu odpowiedzi na współrzędne geograficzne rezydencji Pana Terroru, a przecież wystarczyło urodzić się w latach 90-tych i sięgnąć po dzieło Blizzarda.

D jak Diablo

Rzec można, że czasy kiedy świta Tyraela, znana jako brać wielkich magów spod znaku Horadrim, rozprawiała się z mroczną trójcą straciły na aktualności, a przynajmniej w jednej części. Oto Diablo przy akompaniamencie legionów krwiożerczych pokrak ponownie zapragnął narozrabiać nieco wśród dobrych i niewinnych ludzi.

Niestety Pan Terroru skutecznie uwięziony przez Horadrimów w czerwonym soulstone nie był w stanie przeprowadzić skutecznej ofensywy. Nic to jednak wobec jego piekielnej mocy!

Sposobem na uwolnienie miało być zawładnięcie duszą władcy Khanduras, króla Leorica. W tym celu Diablo posługując się telepatią wykorzystał ciało innej znanej osobistości Khanduras, arcybiskupa Lazarusa. Niestety cały ten misterny plan uderzył o pustą ścianę bowiem Leoric okazał się nazbyt odporny na moc Diablo. W związku z takim obrotem sprawy Pan Terroru postanowił uderzyć w „miękkie podbrzusze” Leorica – kierując Lazarusem porwać syna króla, księcia Albrechta.